Δευτέρα, Νοεμβρίου 29, 2010

Μπορεί να υπάρξει φιλία μεταξύ πρώην?

Αιώνιο το ερώτημα, αμέτρητες οι κλισέ απαντήσεις τύπου: "Δεν υπάρχει φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας", "δεν είμασταν ποτέ φίλοι για να γίνουμε τώρα", ή και της αντίθετης αποψης:"Είμαστε πολιτισμένοι άνθρωποι/στον 21ο αιώνα και μπορούμε να ξεπεράσουμε τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις" κτλ. Το ερώτημα είναι, ποιος μπορεί να απαντήσει με σιγουριά αναλογιζόμενος τις δικές του εμπειρίες; Ήταν όλες ίδιες; Ή όπως συμβαίνει με την πλειοψηφία των ανθρώπων, με κάποιες πρώην σχέσεις έχεις καταφέρει να διατηρήσεις ένα Α επίπεδο, με άλλες ένα Β και με άλλες ούτε Φ; Και ποιοι οι παράγοντες που συνεισέφεραν σε αυτήν την -εκάστοτε διαφορετική- κατάσταση;

Νομίζω, ότι βασικό ρόλο σε μία σχέση και στην μετ- εξέλιξη αυτής, παίζει πάντα το στοιχείο του σεβασμού. Δηλαδή εκεί καταλήγω κι εγώ σκεπτόμενη τς δικές μου εμπειρίες. Εάν σεβόσουν τον άνθρωπο με τον οποίο ήσουν, το πιθανότερο είναι να συνεχίσεις να νοιώθεις το ίδιο και μετά τη λήξη της σχέσης. Σαφώς εννοείται ότι δεν θα πρέπει να έχει μεσολαβήσει κάποιο συνταρακτικό γεγονός που ίσως σε κάνει να αλλάξεις άποψη . Αλλά και πάλι,ακόμη κι αν χωρίσατε πολιτισμένα και δεν τρέφεις κάποια αισθήματα μίσους ή εμπάθειας, από τον σεβασμό ως τη φιλία, υπάρχει μεγάλη απόσταση που πρέπει να διανύσει κανείς.

Άλλο βασικό στοιχείο αποτελεί φυσικά και το ΠΩΣ χωρίζεις με κάποιον, συμπεριλαμβανομένης και της αιτίας. Της αιτίας ε, όχι της αφορμής, το επισημαίνω. Εάν χωρίσατε γιατί κάποιος πέρασε μια αξέχαστη νύχτα -δυστυχώς όμως όχι με τη σχέση του- ή γιατί πολύ απλά βαρεθήκατε τη ζωή σας μετά από ένα διάστημα (αυτό ισχύει για μακροχρόνιες κυρίως σχέσεις), είναι πολύ πιο δύσκολο να μείνει ανέπαφος αυτός ο σεβασμός (-εκτίμηση-) που αναφέραμε παραπάνω.

Τρίτον και επίσης σημαντικό,είναι και ο χρόνος που έχει περάσει. Αυτό όμως το στοιχείο του χρόνου, έχω καταλήξει ότι είναι σχετικό γιατί πάντα πρέπει να το εξετάζουμε σε συνάρτηση με το τι ένοιωθες για τον άνθρωπο που είχες δίπλα σου. Εάν για παράδειγμα ήσουν με κάποιο 2 χρόνια, λογικά θα σου είναι πιο δύσκολο να ξεχάσεις όλες αυτές τις στιγμές και τις εμπειρίες που ζήσατε μαζί, χωρίς βέβαια να είναι και ο κανόνας. Προσωπικά, έχει τύχει να έχω σχέση 3 χρόνια και να αρχίσω να βαριέμαι- απηυδώ- αγανακτώ μήνες πριν χωρίσω μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι πλέον δεν πάει άλλο. Και όταν χώρισα το ξεπέρασα πολύ σύντομα. Ομως, έχει τύχει να χωρίσω και από πολύ πιο σύντομη αλλά ουσιαστική σχέση την οποία έκανα πολύυυυ μεγάλο χρονικό διάστημα να ξεπεράσω. Αλλά εν πάσει περιπτώσει, ας πούμε ότι τον ξεπερνάς τον άνθρωπο ερωτικά. Μπορείς να τον δεις φιλικά; Εκεί είναι το θέμα.

Εγώ θα τολμήσω να πω, μετά και από πρόσφατη αναθεώρηση, ότι μπορεί να υπάρξει μία τέτοια φιλία. Οχι με την έννοια του "κολλητού/ης" αλλά παρόλ'αυτά μία φιλία η οποία μπορεί να σου προσφέρει πολλά. Καταρχήν, μιλώντας με τον άλλον απαλλαγμένοι από κακίες λόγω χωρισμού, βλέπετε τα πράγματα πιο αντικειμενικά και λύνονται πολλές απορίες που μπορεί να είχατε ο ένας για τον άλλον κατά τη διάρκεια της τότε σχέσης. Πολλές φορές θυμάστε ότι είχατε και έχετε κοινά ανδιαφέροντα, γελούσατε με τα ίδια πράγματα και περνούσατε καλά. Υπάρχει μία οικειότητα που σας κάνει να αισθάνεστε πολύ άνετα, δεν χρειάζεται να σκέφτεστε συνεχώς την επόμενη κουβέντα., απλά χαλαρώνετε.

Εχετε κοινές αναμνήσεις,φίλους, γνωστούς, παρέες, μέρη και πράγματα τα οποία κάνατε από κοινού, γι'αυτό και είναι εύκολο να κανονίζετε τι θα κάνετε και που θα πάτε. Θυμάστε τι εκνευρίζει τον άλλο, τι του αρέσει, τι απεχθάνεται, έχετε ανεκτίμητα πλεονεκτηματα που σας πρόσφεραν τα λάθη και οι καυγάδες του παρελθόντος, διότι πλέον γνωρίζετε τον χαρακτήρα του ανθρώπου που έχετε απέναντι σας.

Με πολλές πρώην σχέσεις είναι αλήθεια ότι δεν θα μπορέσετε να γίνετε φίλοι ποτέ. -εδώ δεν καταλαβαίνετε μέχρι και σήμερα πως είχατε σχέση, για φιλία θα μιλήσουμε;-. Αλλά υπάρχουν και κάποιες επανασυδέσεις -φιλικού τώρα πια τύπου- , που αν προκύψουν από ένα τυχαίο περιστατικό (μία συνάντηση, ένα facebook) ίσως να σας εκπλήξουν πολύ ευχάριστα.


Δευτέρα, Νοεμβρίου 15, 2010

Τι μάθαμε από τις εκλογές






Μετά την λήξη των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών μάθαμε πολύτιμα μαθήματα:


  • Ο Μπουτάρης παρά τον αφορισμό, βγηκε. Aforismenoi rule. Ή κρασί/ρετσίνα φορέβα. Ή εμείς οι Θεσσαλονικείς είμαστε και πολύ άθεοι να'ούμ.
  • Η Θες έχει χε#$%ο τον Ανθιμο.
  • Ο Ψωμιάδης βγήκε μεν, ίδρωσε δε. Ουτε καβάλα στ'άλογο δεν πήγε μια βόλτα.
  • Ο Γκιουλέκας ζήτησε επανέτρηση. Ακομα να το πιστέψει.
  • Ο Κακλαμάνης εξαφανίστηκε από προσώπου Αττικής. Φήμες λένε ότι εθεάθη στο δημαρχείο, σε έξαλλη κατάσταση, φωνάζοντας με μάτι που γυάλιζε και βγάζοντας αφρούς από το στόμα: " My preeeecious!!!!"
  • Το ΠΑΣΟΚ πήρε το μήνυμα. Η αποχή μεταφράζεται ως στήριξη του μνημονίου.
  • Η ΝΔ πήρε το μήνυμα. Η αποχή μεταφράζεται ως αγανάκτιση του κόσμου.
  • Τα λοιπά κόμματα πήραν το μήνυμα. -κάποια μετάφραση θα έβγαλαν κι αυτά-


Εν κατακλείδι, και με κάθε επιφύλαξη δηλώνω ότι:
Οι εκλογές στην Ελλάδα είναι ένας πάρα πολύ σημαντικός θεσμός και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερη σοβαρότητα και αξιοπρέπεια από ότι συμβαίνει δυστυχώς. Οι νέοι έχουν πλέον αποθρασυνθεί, αγνοώντας τελείως τις παν-άξιες εκλογικές παρατάξεις και κόμματα που ένθερμα αγωνίζονται και αγωνιούν για το μέλλον αυτής της χώρας. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελεί και μία νέα απ'τους περίπου 15 που εμφανίστηκαν την Κυριακή για να κάνουν χρήση του εκλογικού τους δικαιώματος. Η συγκεκριμένη, καθώς επιβεβαίωνα τα στοιχεία της, με ρώτησε αν ηταν υποχρεωτικό να έρθει και όταν της είπα "πρακτικά όχι" με κοιταξε απορημένη και μου είπε: ¨Τι θα πει πρακτικά; Η ψήφος πράξη δεν είναι;".

Υγ. Η τελευταία παράγραφος γράφτηκε για καθαρά ψυχαγωγικούς λόγους και σε καμία περίπτωση δεν εμπεριέχει ούτε ίχνος ειλικρίνειας.



Τρίτη, Νοεμβρίου 09, 2010

Γραμματέας για μια μέρα (και δυστυχώς και δεύτερη)

Πέμπτη βράδυ τηλεφώνημα από τον θείο μου: "Θες να πας γραμματεία στις εκλογές την Κυριακή; Ενας γνωστός μας ψάχνει για άτομο". "Γιατί όχι;" λέω κι εγώ. Ετσι κι αλλιώς θα είναι πολύτιμη εμπειρία μιας που θα ζήσω "εκ των έσω" την λειτουργία του εκλογικού συστήματος. Θα πάρεις και 100 ευρώ υπενθυμίζω στον εαυτό μου, μια χαρά. Ηξερα βέβαια ότι 7 ανοίγαν οι κάλπες, 7 έκλειναν. Και απ'οτι είχα ακούσει τελειώνει η όλη διαδικασία στις 12-1 περίπου. Σημειώστε ότι Δευτέρα δούλευα 2-9.30.

Τηλ. στον δικαστικό υπάλληλο, μπλα μπλα μπλα, 6 θα είσαι εκεί μου λέει. 1286 εκλογικό τμήμα Νεάπολης- Συκεών, περιοχή Αγίου Παύλου. 6 παρά πέντε είμαι εκεί, αφού έχω ξυπνήσει 5. Πίσσα σκοτάδι. Μπαίνουμε στην αίθουσα, εγώ, η κολλητή μου (2η γραμματέας), ο δικαστικός υπάλληλος και η μία από την εφορευτική επιτροπή (είχαν κληθεί 4). Αργότερα έρχονται και οι "κομματικοί" (αυτοί που εποπτεύουν μην τυχόν και κλέψουμε καμία ψήφο). Μια χαρά όλοι, εκτος της μιας από εφορευτική επιτροπή. Μετά από κλήση αστυνομίας, έρχεται (αναγκάζεται) και δεύτερη από εφορευτική.

Αρχίζει η δουλειά, αρχίζουν να καταφθάνουν ψηφοφόροι. Σβήνεις από την κατάσταση το όνομα, γράφεις σε άλλο βιβλίο ξανά το όνομα μαζί με κωδικούς που ήδη υπάρχουν και μάλιστα με καρμπόν για να υπάρχει διπλό. Δίνεις το πρώτο φακελάκι (λευκό) τα ψηφοδέλτια των δημοτικών και του δείχνεις το σωστό παραβάν. (ταυτόχρονα εννοείται ότι μπαίνουν κι άλλοι τους οποίους οφείλεις να εξυπηρετήσεις γρήγορα για να μην δημιουργηθεί ουρά). Βγαίνει ο ψηφοφόρος,του δείχνεις την σωστή κάλπη, ρίχνει το φακελάκι,του δίνεις το μπλε φακελάκι για τις περιφερειακές. Βγαίνει όταν αποφασίσει από το δεύτερο παραβάν, του δίνεις την ταυτότητα, φεύγει. Ταυτόχρονα κάνεις όλη την διαδικασία για τους επόμενους. Ταυτόχρονα προσέχεις μην τυχόν σου "φύγουν" περισσότεροι φάκελοι, γιατί αν δεν βγει ίσος αριθμός ψηφίσαντων- φακέλων θα κάνουν οι κομματικοι ένσταση και θα τραβιόμαστε μέχρι το πρωί στα δικαστήρια.

Για να μην τα πολυλογώ, από 448 εγγεγραμμένους, ευτυχώς ψήφισαν 267. Οι 200 πάνω από 40, εκ των οποίων τουλάχιστον οι μισοί πάνω από 60. Μιλάμε για ηλικίες "ξέχασε ο χάρος να τους πάρει". Συμβαίνουν διάφορα, από απλά λάθη "Οχι κύριε, εμείς έχουμε τα ονόματα απο Α-Βαρ, το "Βε" είναι στο διπλανό τμήμα", μέχρι κουλά ανέκδοτα "-Το όνομα σας; -Βασιλική". Τρως και βρίσιμο "Εσύ πληρώνεσαι με τα δικά μας τα λεφτά και κάθεσαι σήμερα άρα γιατί να παραπονιέσαι" .

Ερχεται η ώρα 7 (ήρθαν να ψηφίσουν κάποιοι 7 παρά 5) κλείνουν οι κάλπες, κλείνει η πόρτα. Στην αίθουσα δεν υπάρχει επαρκής θέρμανση, ευχαριστώ τον Θεό που είχε καλή μερα. Ακριβώς πριν το κλείσιμο, πλακώνουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι κλπ. να μας χαιρετήσουν και παραλληλα να επισημάνουν πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε μην γίνει κάποιο λάθος. Ενας μάλιστα δημοτικός συμβουλος κάνει φασαρία στον δικαστικό υπάλληλο και του υποδεικνύει με ύφος πως να κάνει τη δουλειά του. Γίνεται ένας χαμός με του κομματικούς, φεύγει.

Αρχίζουν τα δύσκολα. Ανοίγει η πρώτη κάλπη. Μετράμε φακέλους ανά 20άδες, σύνολο 267. Ευτυχώς. Ανοίγουμε και ξεχωρίζουμε τα ψηφοδέλτια, εγκυρα, άκυρα, λευκά. Βρίσκουμε εκτός των άλλων μούτζες, βρισιες, άσεμνα σκίτσα κτλ. Ο δικαστικός υπάλληλος φωνάζει τις ψήφους και τον εκλογικό συνδυασμό του κάθε ψηφοδελτίου, για τους κομματικούς και για τις γραμματείς.Κρατάω πρακτικά και σημειώνω την καταμέτρηση ψήφων με αριθμημένα ψηφοδέλτια. ( Ψηφοδέλτιο 1, υπέρ κομματικού συνδυασμού "Λαική Συσπείρωση" , ένας σταυρός στον τάδε, ένας στον τάδε ένας στον τάδε.) 267 φορες. Η ώρα πάει 11.Τα γράφουμε όλα σωστά. Οι κομματικοί μου ζητάνε να τους γράψω τα συγκεκτρωτικά των εκλογών. Φεύγουν τα πρώτα δημοτικά τηλεγραφήματα με τα αποτελέσματα. Ανοίγει η δεύτερη κάλπη. Περιφέρεια. 267 ευτυχως.Ιδια δαδικασία. Εχει πάει 1. Φεύγουν οι κομματικοί, φεύγει η εφορευτική επιτροπή. Μένουμε 3.

Ερχεται η ώρα των επίσημων πρακτικών (4 βιβλία, 2 δημοτικών και 2 περιφερειακών εκλογών). Ολα περνάνε από τη γραμματεία. Κάθε φύλλο πρεπει να γραφεί 4απλα (ένα φύλλο για τον νομάρχη, ένα για τον δήμαρχο, ένα για τον Γενικό Γραμματέα, ένα για το πρωτοδικείο). 4απλο γράψιμο για τις δημοτικές, συν το βιβλίο διαλογής ψήφων. 4απλό γράψιμο για τις περιφερειακές συν το δικό του ξεχωριστό βιβλίο αναλυτικής διαλογής ψήφων. Μετά έρχεται άλλη 3πλη αναλυτική αναφορά των αποτελεσμάτων με όλους τους υποψήφιους, και τις ψήφους καθενός ξεχωριστά. 3πλη δημοτικές, 3πλή περιφερειακές. Ερχεται και η ώρα των επίσημων τελικών τηλεγραφημάτων. Ο δικαστικός έχει ζαλιστεί, εγώ ν α είμαι σε απόλυτη εγρήγορση μην τυχόν και γίνει το παραμικρό λάθος. Διορθωνω, διπλοελέγχω, και κλείνω πρακτικά και τηλεγραφήματα. Η ώρα έχει πάει 3:20 όταν τελικά συνειδητοποιούμε ότι επιτέλους τελείωσε. Πάω σπίτι 4 παρά τέταρτο και ξεραίνομαι επι τόπου.

Δευτέρα δεν πήγα στην δουλειά. 21 ώρες σε μια καρέκλα σχολείου και σας υποσχομαι ότι

  • πιάνεται όλο σας το σώμα
  • πονάτε παντού
  • το χέρι σας δεν μπορεί να πιάσει στυλό
  • η φωνή σας κλείνει
  • αισθάνεστε παν-βρώμικοι
  • πεινάτε τρελά γιατί το μόνο που σερβίρουν είναι αηδίες τις οποίες έτσι κι αλλιώς δεν έχετε χρόνο να φάτε
  • το κεφάλι σας πονάει απίστευτα
Και η μα&#α είναι ότι πρέπει να πάω και την άλλη Κυριακή. Και τότε θα είμαι η μόνη γραμματέας. Μόνη μου παρηγοριά είναι ότι θα τελειώσουμε νωρίς, γυρω στις 10, γιατί θα είναι μονο 2 τα ψηφοδέλτια, χωρίς σταυρούς. Αντε να τελειώσει το βασανιστήριο.

Σάββατο, Νοεμβρίου 06, 2010

TOP TEN κουλών πραγμάτων που μου έχουν συμβεί (BONUS)

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ
( παταμε στον κοκκινο συνδεσμο για να ακουσουμε την συναρπαστικη συνομιλία)

Σήμερα και ώρα 2 το μεσημέρι, πήραμε το λεωφορείο με την κολλητή μου για να κατέβουμε Αριστοτέλους, αφού το αμάξι μου ήταν για service. Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι είχα να πάρω λεωφορείο 2 χρόνια. 2. Και λέω, άντε πλάκα θα έχει, να ξαναθυμηθώ και πως είναι. Πηγαίνω στη στάση που είχαμε δώσει ραντεβού στον Εύοσμο, κεντρικός δρόμος όπως ακούγεται και από το .avi, παίρνω καμαρωτή καμαρωτή τα εισητήρια μου και βλέπω και την κολλητή να έρχεται. Δίπλα μου κάθεται ένας τύπος. Με σακούλες από σούπερ μάρκετ. Και ένα χυμό (του 1,5 λίτρου) στο χέρι. Και αρχίζει να μας λέει με την χαρακτηριστική αυτή προφορά του χωριού για τις ακάθαρτες φυλές, τους βρωμό-Πακιστανούς, το ότι είναι ακροδεξιος ("Καρατζαφέρης;" τολμαω να ρωτήσω, "Οχι αυτός μας τα χάλασε, πιο άκρη" μου απαντάει), τα πουτ#$%^&ρια που κυκλοφορούν και ένα δισεκατομμύριο άλλες μ@#$%@#%.

Κλασικά πράγματα για μένα θα μου πείτε, κάθε φορά που παίρνω λεωφορείο. Αλλά αυτή τη φορά, μου έκοψε και έβαλα το recording και έγραψα ένα μικρό και διασκεδαστικό απόσπασμα. Μετά με κατάλαβε. Ετσι για να μη με λέτε φαντασιόπληκτη. Αυτά μονο σε μένα συμβαίνουν τελικά.

PS.Αγοράστε μία εικόνα της Παναγίας και keep it with u at all times. Seriously, είναι παραψυχολόγος. Και θα μου κολλήσει και ένας τύπος 38-46 μου είπε,αλλά θα με θέλει μόνο για απόλαυση. Οπότε όσοι εμπίπτετε σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία, don't bother. Sons of bitches.

Πέμπτη, Νοεμβρίου 04, 2010

Americans are NOT stupid

Δεν θελω να γινω υποτιμητικη. Φαντάζομαι ότι πολλές παρόμοιες απαντήσεις θα έδιναν και στην Ελλάδα. Αποδεικνύεται όμως περίτρανα ότι η βλακεία και η άγνοια δεν έχουν όρια. Παρακαλείστε μετά το βίντεο, να διαλέξετε τοπ απάντηση. Εγω θα πω ότι διχάζομαι ανάμεσα στο τετράγωνο τρίγωνο και τον Κόφι Ανάν.

Απλα υποσχεθειτε οτι θα το δειτε. ΟΛΟΚΛΗΡΟ!!!!!!