Τετάρτη, Φεβρουαρίου 13, 2013

Σκόρπιες

Μου έλειψες ρε μπλογκ. Είχα πολύ καιρό να γράψω. Αλλά σε σκεφτόμουν, αλήθεια. Σκεφτόμουν τις στιγμές που με βοήθησες, άθελά σου. Έχουμε περάσει ωραίες στιγμές μαζί. (η λήψη ολοκληρώθηκε)

Ούτε καν μπορώ να δικαιολογηθώ λέγοντας πως είμαι καλλιτέχνης. Κατάλαβες, η ασυνάρτητη σκέψη δε χωράει εδώ. 

Απίστευτα τα πράγματα που θα σε εμπνεύσουν, που θα σε κάνουν να αναθεωρήσεις σκέψεις και ιδέες. Ζηλεύω τη λογική. Την ψυχραιμία. Έχω αυθορμητισμό. Σκατά.

Κάτι με τρώει να γράψω. Ταινίες· ψέμματα, από το φεστιβάλ έχω να δω κάτι που να αξίζει. Κι αυτό παίζεται. Βιβλία, άλλο ψέμα. Διαβάζω μαλακίες. Δε μου αρέσει να διαβάζω ό,τι διαβάζω πια. Ιστορία, με συνάρπαζε. Τώρα, με πονάει η ματαιότητά της. 

Δεν έπρεπε να κάνω διάλλειμμα. Γιατί;

Γιατί θέλω να γράψω; Υστερίες, υστεροφημία, μοιάζουν. 

Έρχονται πάλι, τα ακούω, τα νοιώθω. Ναι, ρε μαλάκες, εγώ το νοιώθω θα το γράψω πάντα με ομικρον γιώτα. Ούτε τότε το 2003 που πήγες να με διορθώσεις μες τη χαρά που βρήκες λάθος μου στη Γραμματική, ούτε τότε το πέτυχες να με μειώσεις. Όσες φορές και να το διορθώσετε, όσοι κι αν έρθετε, εγώ θα το γράφω με όμικρον γιώτα. Ίσως φανεί να λυγίσω κάπου, ίσως, δεν ξέρω. Μετά, θα το ξαναγράψω, μη γελιέστε.

Τα νοιώθω, πλημμυρίζουν....Γάμησέ τα. 

(η λήψη ολοκληρώθηκε) 

Παράνοια. 

Με εκνευρίζει που εκνευρίζομαι, ακόμη. Παραβιάζονται τα απαραβίαστα. 

Κάθε τέλος είναι μία αρχή... Ποιος τη σκέφτηκε, αυτή τη μαλακία; Κάθε τέλος είναι σκοπός. Το τέλος είναι αυτοσκοπός. Δεν έχει άλλη αρχή, αδιαφορώ για άλλες αρχές. 

Αλλάζει κάθε μέρα η γνώμη μας. Λυπάμαι όσους παραμένουν σταθεροί. Να ποιους λυπάμαι.

Αλλάζω κι εγώ. Αρχίζω να προτιμώ άλλες γραμματοσειρές από τη verdana. Φοβάμαι, όμως. Μήπως. Αλλά, όχι.

i dont know you anymore. i dont recognise this place.
the picture frames have changed and so has your name
we don't talk much anymore
we keep running from the pain

 Να σου πω πως , όχι; 

(δεν υπάρχουν άλλες λήψεις) 




Δευτέρα, Φεβρουαρίου 11, 2013

Live post

Θα μου πεις τι λάιβ? Θα σου πω. Μιλάμε με την κολλητή ακούγοντας γιουτιουμπ. 
(κ κολλητη, ε εγω)

Κ: Υπάρχει αληθινή αγάπη, πιστεύεις;
Ε: Εξαρτάται. Νομίζω ναι. Γιατί το ζήσαμε με ανθρώπους που είτε είμασταν μαζί, είτε όχι τους δώσαμε πράγματα χωρίς να περιμένουμε ή να μας νοιάζει να πάρουμε κάτι. Και θέλουμε πάντα τα καλύτερα γι' αυτους.
 Κ: Ναι αλλά είναι ψυχοφθόρο. Ειδικά αν δεν υπάρχει ανταπόκριση.
Ε: Αλλο αυτό. Δεν το επιλέγεις. Δε σε νοιάζει.

(επόμενο τραγούδι)
Ε: για πες για το θεμα γαμος την αποψη σου
Κ. απαπαπαπαπα εγω δεν κανω τετοια πραγματα. προς το παρον.
Ε. προς το παρον;
Κ. ε , ναι. 
(καταλαβες φίλε αναγνώστη...)


 (νεξτ)
Κ. τον εχω ξεπερασει αλλα θελω να τον εκδικηθω
Ε. αρα δεν τον εχεις ξεπερασει.
Κ. εμενα μου χει μεινει ενα γιατι εσυ τα εχεις ξεκαθαρισει. εγω περα αποτι εγινε δεν εχω μιλησει σοβαρα με αυτο το ατομο,μου χουν μεινει ερωτησεις που δεν θα απαντηθουν ποτε. και...αυτο.

(νεξτ)
 Ε. εσυ τι αντρα θες; 
Κ. δυναμικο,εξυπνο, 
Ε. αρα αποκλειεται ο (..)
Κ. ε δε τον λες και εξυπνο ενταξει. Ναναι κοινωνικος, να μου κανει εκπληξεις . νανι ο μαρτακης. τζεραλντ μπατλερ και τζεικ γκιλενχαλ μαζι. Εσενα;
Ε. δεν εχω τυπο. δεν ξερω.  το κλικ. 

(νεξτ)
Ε. λαδαδικα. το καναμε εκεινη την περιοδο. μικρα. 17.
Κ. α καλα. ωραια ηταν.

αυτα. συνεχιζω χωρις αναμεταδοση.