Φεστιβάλ Βιβλίου 2011

Δεν ξέρω το νούμερο και πόσα χρόνια γίνεται, πάντως με θυμάμαι εκστασιασμένη από 12 χρονών να πηγαίνουμε Λευκό Πύργο με τους ατελείωτους πάγκους και να παίρνω ΒΙΒΛΙΑ! -με την αδερφή μου να με θεωρεί χτυπημένη για τον ενθουσιασμό που είχα, από τότε έως και σήμερα-.

Αν εξαιρέσεις την υπερβολική ζέστη, ήταν καλά, κυρίως γιατί είχα σπαστεί τρελά που είχαν μεταφέρει την εκθεση βιβλίου στην ΔΕΘ και ήταν μια μάπα και μισή τα τελευταία χρόνια. Οποιος αγαπάει τα βιβλία, μπορεί να με νοιώσει και να καταλάβει πόση χαρά πήρα όταν έμαθα ότι ξανάνοιξαν αυτοί οι πάγκοι και πάλι... Περπάτημα λοιπόν από τον Λευκό Πύργο μέχρι σχεδόν το πάρκο του Φωκά - έτσι το λέγαμε τότε- και πίσω. Αμέτρητοι πάγκοι, αμέτρητοι εκδοτικοί, αμέτρητα βιβλία....

Τώρα θα πει κανείς, μα καλά, αυτή δεν έχει πάει ποτέ σε κανένα Παπασωτηρίου; Κανένα Βιβλιορυθμό; Δεν πήγε ποτέ να πάρει τα βιβλία εξεταστικής; Και σας απαντώ λοιπόν, μα και φυσικά, απλά είναι άλλο το αίσθημα να τα χαζευεις κάνοντας μία βόλτα με ένα κρύο τσάι - η νερό έστω-.



Ενα το βιβλίο που ήθελα να πάρω και είπα άστο. Μαφαλντα 12 τεύχη μαζί. Οποιος διάβαζε το συγκεκριμένο κόμικ σαφώς λατρεύει τις απίστευτες ατάκες που έχουν ειπωθεί και εχει προβληματιστεί άρα μπορεί να φανταστεί πως ένοιωσα όταν το ξαναείδα . Τελικά αφού προβληματιστηκα, θα πάω να το πάρω.

Αλλά φτάνει με τις προσωπικές μου αναγνωστικές προτιμήσεις. Να πουμε και 2 λόγια για τη φετινή έκθεση αυτή. Συνοπτικά, ήταν ευχάριστη όπως πάντα, με κάποια stands με εκπτώσεις -όχι τίποτα φοβερό- , ένα πολύ ενδιαφέρον stand με φυλλάδια για την Ευρωπαϊκή Ενωση - θα κάνω αίτηση να με πάρουν για πρακτική, ψάξτε το- και αρκετά μεγάλη ποικιλία βιβλίων , όπως ήταν αναμενόμενο.

Προτείνω αφού πιειτε τον καφέ -μπλιαχ- τσάι χυμό σοκολάτα μιλκσέικ σας σε μία από τις αγαπημένες μας καφετέριες όταν είμασταν 16, κι αφού έχει πέσει ο ήλιος, εκει γύρω κατά τις 8 να πάτε μια βολτούλα να δείτε τα βιβλία, κυρίως για την απόλαυση τόσων σελίδων μαζεμένων. Δεν θα χάσετε.