Ένα θα σας πω...

...ακούω Σφακιανάκη αυτή τη στιγμή. Παίζει και να είναι η πρώτη φορά. Και μάλιστα προηγουμένως άκουσα -επιτέλους- το άσμα "δεν ταιριάζουμε σου λέω" του Παντελή Παντελίδη. Παίζοντας πόκερ. Κάτι τερμάτισα αλλά το ψάχνω ακόμη.

 

(Παράλληλα, περπατάμε παράλληλα)

 

Σήμερα είχα μία συζήτηση με το @enikos_gr σχετικά με τον τίτλο μιας είδησης. Συγκεκριμένα ανέφερε "Σε χαμηλές θέσεις τα ελληνικά πανεπιστήμια" με λινκ αυτό. Θεώρησα πως ο τίτλος ήταν παραπλανητικός, διότι αυτή η "θέση" ήταν αποτέλεσμα μίας μόνο μέτρησης του QS World University Ranking ενώ υπάρχουν άλλες μετρήσεις, πρόσφατες μάλιστα, όπως της Webometrics η οποία κατατάσσει το ΑΠΘ στην 177η θέση μεταξύ 20,000 πανεπιστημίων παγκοσμίως, με άλλα δύο ελληνικά πανεπιστήμια να κατέχουν περίοπτες θέσεις στην πρώτη 400άδα. Υπενθυμίζουμε σε αυτό το σημείο πως πρόκειται για ΔΗΜΟΣΙΑ πανεπιστήμια ενώ στη λίστα υπάρχουν και ιδιωτικά.

 

(Μήπως είμαι τρελός, μήπως τα'χω χαμένα)

 

Σχολίασα λοιπόν, το κατά τη γνώμη μου παραπλανητικό του τίτλου, ο οποίος αφήνει τον αναγνώστη με την εντύπωση ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν πάρει την κατιούσα, κάτι που είναι εν μέρει αλήθεια, αν πιστέψουμε την μέτρηση της αναφερθείσας εταιρείας (QS). Κάτι πήγε εκεί να μου πει ο ενικόςτζιαρ, ότι λέει αυτή είναι η δική μου διαφορετική άποψη, αλλά του απάντησα ότι δεν έγκειται θέμα άποψης αλλά παραπλάνησης. Αν διαβάζει κάποιος, θα ήθελα μία γνώμη. Δεν έχω δίκιο; Δεν είναι ο τίτλος παραπλανητικός; Μία μέτρηση αποτελεί αδιάψευστο γεγονός; Και αν ναι, γιατί όχι να μην είναι της Webometrics; Οπως και να'χει, εφόσον δηλώνεις κάτι τόσο βαρυσήμαντο, δεν οφείλεις να ξεκαθαρίσεις ότι είναι η είδηση αυτή προκύπτει από την εταιρεία τάδε; Και γιατί όχι, να αναφέρει στο άρθρο ότι υπάρχει μέτρηση που την διαψεύδει;

 

(Ολα τα σ'αγαπώ, αξίζεις να στα πω)

 

Εν πάσει, πήρε αρκετή ώρα η συζήτηση. Νομίζω ότι το δίκιο είναι με το μέρος μου.

Σε άλλα νέα, δουλειά δεν υπάρχει, ο κόσμος δυσκολεύεται, αργεί και στις πληρωμές του.

Ετοιμαζόμαστε να δούμε μία ταινία, μάλλον την "Πλεκτάνη" ή "το Μυστικό του Ποταμού".

 

(Οι αγάπες χάνονται, σβήνουν σαν τ'αστέρια)

 

Και κλείνω με αθάνατο, υπέροχο Μητροπάνο

 

(Πώς να γλυτώσει μάτια μου, ο ένας απ'τον άλλο)