Σας έχει λείψει.
Το περιμένατε αγωνιωδώς.
Η αναμονή τελείωσε. Η επιστροφή, είναι γεγονός.
Η στήλη που δίχασε τα 3,5 άτομα που με διαβάζουν.
#1 Συνειδητοποιώ (τόσες εσωτερικές αναζητήσεις, έβγαλαν κάποια αποτελέσματα) πως φοβάμαι πάρα πολύ τη στιγμή που αυτός με τον οποίο έχω σχέση δε θα με έχει ως προτεραιότητα. Ξέρεις, εκείνη η έξαψη έχει φύγει, η μαγεία της πρώτης φοράς (σε όλους τους τομείς), όλα αντικαθίστανται από τη βαρετή ρουτίνα. Από το «ελα μωρε, τι έγινε», το τόσο μέτριο, το κοινό, το καθημερινό. Μόλις το νοιώσω, είμαι ήδη μακριά. Το κάνουμε όλοι φαντάζομαι, ό,τι έχουμε δεδομένο, το παραμερίζουμε.
#2 Διαπιστώνω ότι έχει μισή ώρα που ήπια αις τι και πονάει ο λαιμός μου. Καλά, έλεος μωρή κωλόγρια.
#3 Μόνο το ποτό έχει αξία σ'αυτή τη ζωή. Καλά και το προφιτερόλ του Τάσου.
#4 Διαπιστώνω ότι μαλακιες λέω και ότι όλο το θέμα αυτού του ποστ ήταν για να βάλω την πιασάρικη διαφήμιση. Kinda like Gravity, huh?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου