Ηρθε η ώρα να μιλήσω λοιπόν... Ξεκίνησε το φεστιβάλ κι εμείς το τιμούμε. Φυσικά, ως γνήσια γκαντέμω όταν πήγα στο σταντ-περίπτερο για να αγοράσω το πρόγραμμα, είχαν κολλήσει οι ταμειακές στον μπροστινό μου και σκ@τ@ πρόγραμμα πήρα. Το ασπρόμαυρο χωρίς περιλήψεις... Οπότε αποφασίσαμε τις ταινίες της Παρασκευής καθαρά από τίτλο.
Πάμε... Τα άνθη του κακού όπως καταλαβαίνετε αποπνέει μία ωραία αίσθηση κι αν μη τι άλλο σε προκαταβάλλει θετικά. Το στόρυ αφορά την ιστορία μίας κοπέλας από το Ιράν που αναγκάζεται να μετακομίσει προσωρινά στο Παρίσι λόγω των βίαιων συγκρούσεων που συμβαίνουν στην χώρα της. Συναντά έναν φευγάτο "παρκουρ" γκρούμ ξενοδοχείου,γνωρίζονται και παρακολουθούμε να εκτυλίσσεται ένα περίεργο λαβ στόρυ με φόντο βιντεάκια youtube με τις άγριες εξελίξεις στην πανεπιστημιακή κοινότητα της κοπέλας όπου φοιτητές τραυματίζονται ή και σκοτώνονται.
Στο τέλος, μετά από διάφορες συγκρούσεις των πρωταγωνιστών, κυρίως λόγω των όσων συμβαίνουν στο Ιραν, οι 2 ήρωες αποχωρίζονται καθώς η κοπέλα επιστρέφει στην πατρίδα της και ο γκρούμ παραιτείται από τη δουλειά του.
Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία αυτή με ενθουσίασε (και προσέξτε, έχω δει το The Beach του Ντικάπριο και το Μοντεβιδέο του ΚΙΝΕ, έχω αντοχές). Αν ήθελε να παρουσιάσει τις εξελίξεις στο Ιραν, απέτυχε. Τα βίντεο στο youtube ήταν απλά ένα μέρος του τι συμβαίνει. Δεν απέδωσε κατά τη γνώμη μου σωστά την κατάσταση, ή έστω πλήρως. Αυτό που προσπάθησε να πετύχει η ταινία, δηλαδή να αντιληφθούμε τι γίνεται στο Ιράν, δεν επετεύχθει ολοκληρωτικά.
Τα πλάνα ήταν τόσο κοντινά και κάποια τόσο γρήγορα εναλασσόμενα που σε ζάλιζαν. Θα μου πεις, ίσως αυτό να ήταν και ο σκοπός. Η ιστορία νομίζω μπορούσε να έχει ειπωθεί πολύ καλύτερα, χωρίς να μοιάζουν τόσα κομμάτια της ασύνδετα. Χωρίς οι αντιδράσεις των ηρώων να μοιάζουν ακατανόητες, χωρίς τόσα κενά.
Στα θετικά, το παρκούρ, η κουκλα που πρωταγωνιστεί (πανέμορφο χαμόγελο), οι ερμηνείες, και το μαγευτικό Παρίσι. Τι καλά να τα μιλούσα κι εγώ ετσι τα γαλλικά.
Εβαλα "μέτρια" στην έξοδο μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου