Χθές αποφασίσαμε να δούμε την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων μετά από πολλές φορές που το είχαμε επιχειρησει αλλά λόγω διαφόρων άσχετων πραγμάτων (το ξεχάσαμε, βγήκαν καινούρια τρασοθρίλερ , βγήκαμε αντί να κάτσουμε σπίτι κτλ) δεν το κάναμε.
Οπως είπα και σε άλλα ποστ,θα είμαι λακωνική. Δεν μπορώ τις ατελείωτες αναλύσεις, ούτε είμαι και ειδική στο θέμα της κριτικής μιας ταινίας.Οπότε έχουμε και λέμε: Κατ'αρχάς μετά την Νύφη λατρεύω τον Τιμ Μπάρτον. Είμαι μεγάλη θαυμάστρια και θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος με τον Depp έχει "δέσει" πολύ καλά, κουβαλάνε και οι δύο μία δόση τρέλας.Νομίζω ότι η ταινία ήταν πολύ όμορφη και έδωσε στο σχεδόν ξεχασμένο παραμύθι μια νέα πνοή.Τα τοπία, τα σκηνικά, το δάσος, τα παλάτια, όλα ήταν μαγευτικά.
Οσον αφορα τους χαρακτήρες, η Αλίκη ήταν καλή. Μέχρι εκεί, δεν τρελάθηκα. Εμφανισιακά, ήταν ό,τι ακριβώς έχουμε στο μυαλό μας όταν σκεφτόμαστε την ηρωίδα αλλά προσωπικά ήθελα να βγάλει έναν μεγαλύτερο δυναμισμό που δεν είδα.
Ο Καπελάς έδωσε ρέστα εκτός ενός σημείου που με πείραξε πολύ, θα το ομολογήσω γιατί έπρεπε νομίζω να το έιχε προσέξει. Στην σκηνή που έρχεται η Αλίκη ενώ πίνουν τσάι με τον λαγό και την Μέλι (ποντικάκι) , ανεβαίνει στο τραπέζι και προχωράει για να την φέρει. Το περπάτημα του όμως είναι ΟΛΟΙΔΙΟ με αυτό του Jack Sparrow και νομίζω ότι είναι ανεπίτρεπτο. Ο Sparrow είναι ένας. Ολοι περιμένουμε για το 4ο σίκουελ με ανυπομονησία Johnny.Δεν χρειαζόμασταν υπενθύμιση...(Btw η Ελίζαμπεθ απ'τους "Πειρατές της Καραϊβικής" είχε τον δυναμισμό που θα ήθελα να αποκτήσει η Αλίκη, όχι φυσικά απ'την αρχή αλλά σταδιακά καθώς συνειδητοποιούσε την πραγματικότητα.)
Η Καρτερ ήταν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ. ΜΟΝΑΔΙΚΗ. By far η καλύτερη ερμηνεία στο συγκεκριμένο έργο. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο, πέραν του ότι έτρεμα κάθε φορά που άνοιγε το στόμα της.Μιλάμε για πολύ φόβο. (καημένο βατραχάκι με τις πίτες)
Τέλος, η απόλυτη χαζοβασίλισσα, η λευκή (Αν Χαθαγουέι). Ωραία ερμηνεία, χαζός ρόλος. Οσο την βλέπαμε γελούσαμε. Συγγνωμη, αλλά αν είχα κι εγώ μια αδερφή τόσο ηλίθια, να αιωρείται όλη μέρα δεξιά αριστερά, με τα χεράκια να κινούνται απαλά και να ακούω τη φωνούλα αυτή την γλυκανάλατη να μιλάει, ε, θα την είχα ήδη σκοτώσει. Δηλαδή δεν γίνεται κυρά μου, να πηγαίνεις στη μάχη και το άλογο σου να είναι ένα στάδιο πριν τη λατέρνα,λίγο πριν βγει στην σκηνή στα καλλιστεία!!! Δεν γίνεται να το παίζεις καλόκαρδη, αγαθή και ταπεινή,να πηγαίνεις να σωσεις τον λαό σου αλλά να σου κουβαλάνε οι υπηρέτες τα σκαλάκια για να ανέβεις στο άλογο πριν και μετά την μάχη!Δεν γίνεται να θες να είσαι βασίλισσα αλλά να βάζεις άλλον να βγάλει το φίδι απ'την τρύπα και μετά να φοράς εσύ το στέμμα!! Μόνο η Κάρι Μπράτσο έλειπε,να γίνουν αυτοκόλλητες!Εγώ δίνω κι ένα δίκιο στην κόκκινη βασίλισσα.
Εν ολίγοις, αξίζει να την δείτε εάν είστε φαν του είδους (παραμυθο-ονειρικο-φανταστικό). Θα περάσετε πολύ ωραία!
Οπως είπα και σε άλλα ποστ,θα είμαι λακωνική. Δεν μπορώ τις ατελείωτες αναλύσεις, ούτε είμαι και ειδική στο θέμα της κριτικής μιας ταινίας.Οπότε έχουμε και λέμε: Κατ'αρχάς μετά την Νύφη λατρεύω τον Τιμ Μπάρτον. Είμαι μεγάλη θαυμάστρια και θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος με τον Depp έχει "δέσει" πολύ καλά, κουβαλάνε και οι δύο μία δόση τρέλας.Νομίζω ότι η ταινία ήταν πολύ όμορφη και έδωσε στο σχεδόν ξεχασμένο παραμύθι μια νέα πνοή.Τα τοπία, τα σκηνικά, το δάσος, τα παλάτια, όλα ήταν μαγευτικά.
Οσον αφορα τους χαρακτήρες, η Αλίκη ήταν καλή. Μέχρι εκεί, δεν τρελάθηκα. Εμφανισιακά, ήταν ό,τι ακριβώς έχουμε στο μυαλό μας όταν σκεφτόμαστε την ηρωίδα αλλά προσωπικά ήθελα να βγάλει έναν μεγαλύτερο δυναμισμό που δεν είδα.
Ο Καπελάς έδωσε ρέστα εκτός ενός σημείου που με πείραξε πολύ, θα το ομολογήσω γιατί έπρεπε νομίζω να το έιχε προσέξει. Στην σκηνή που έρχεται η Αλίκη ενώ πίνουν τσάι με τον λαγό και την Μέλι (ποντικάκι) , ανεβαίνει στο τραπέζι και προχωράει για να την φέρει. Το περπάτημα του όμως είναι ΟΛΟΙΔΙΟ με αυτό του Jack Sparrow και νομίζω ότι είναι ανεπίτρεπτο. Ο Sparrow είναι ένας. Ολοι περιμένουμε για το 4ο σίκουελ με ανυπομονησία Johnny.Δεν χρειαζόμασταν υπενθύμιση...(Btw η Ελίζαμπεθ απ'τους "Πειρατές της Καραϊβικής" είχε τον δυναμισμό που θα ήθελα να αποκτήσει η Αλίκη, όχι φυσικά απ'την αρχή αλλά σταδιακά καθώς συνειδητοποιούσε την πραγματικότητα.)
Η Καρτερ ήταν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ. ΜΟΝΑΔΙΚΗ. By far η καλύτερη ερμηνεία στο συγκεκριμένο έργο. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο, πέραν του ότι έτρεμα κάθε φορά που άνοιγε το στόμα της.Μιλάμε για πολύ φόβο. (καημένο βατραχάκι με τις πίτες)
Τέλος, η απόλυτη χαζοβασίλισσα, η λευκή (Αν Χαθαγουέι). Ωραία ερμηνεία, χαζός ρόλος. Οσο την βλέπαμε γελούσαμε. Συγγνωμη, αλλά αν είχα κι εγώ μια αδερφή τόσο ηλίθια, να αιωρείται όλη μέρα δεξιά αριστερά, με τα χεράκια να κινούνται απαλά και να ακούω τη φωνούλα αυτή την γλυκανάλατη να μιλάει, ε, θα την είχα ήδη σκοτώσει. Δηλαδή δεν γίνεται κυρά μου, να πηγαίνεις στη μάχη και το άλογο σου να είναι ένα στάδιο πριν τη λατέρνα,λίγο πριν βγει στην σκηνή στα καλλιστεία!!! Δεν γίνεται να το παίζεις καλόκαρδη, αγαθή και ταπεινή,να πηγαίνεις να σωσεις τον λαό σου αλλά να σου κουβαλάνε οι υπηρέτες τα σκαλάκια για να ανέβεις στο άλογο πριν και μετά την μάχη!Δεν γίνεται να θες να είσαι βασίλισσα αλλά να βάζεις άλλον να βγάλει το φίδι απ'την τρύπα και μετά να φοράς εσύ το στέμμα!! Μόνο η Κάρι Μπράτσο έλειπε,να γίνουν αυτοκόλλητες!Εγώ δίνω κι ένα δίκιο στην κόκκινη βασίλισσα.
Εν ολίγοις, αξίζει να την δείτε εάν είστε φαν του είδους (παραμυθο-ονειρικο-φανταστικό). Θα περάσετε πολύ ωραία!
Τη Β. Παραντί που ακριβώς την είδες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκυρο μπερδεψα τις φάτσες, η Helena Bonham Carter ήταν καλά που μου το επισήμανες να μην την διαφημίζω κιόλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα μοναδικά σχόλια που είχα να κάνω αφού βγήκα για την ταινία ήταν ότι μου άρεσαν o Johny Depp στο ρόλο του καπελά και η Cheshire Cat στο ρόλο της... Chashire Cat. Το έλεγα ως αστείο με την υπόλοιπη παρέα με την οποία είδαμε την ταινία αλλά ειλικρινά, αν με σταματούσε κάποιος να με ρωτήσει "πως σου φάνηκε η ταινία;", η απάντησή μου όσες φορές και να με ρωτούσε θα ήταν η ίδια: "ωραίος ο Johny Depp... και η γάτα". Κατά τ'άλλα η ταινία μου φάνηκε μια αρκετά καλή κωμωδιοπεριπέτεια παρμένη από ένα ξεχασμένο παραμύθι το οποίο στα έμπειρα χέρια του Tim Burton πήρε νέες διαστάσεις. (δηλώνω κι εγώ μεγάλος fan του, αλλά η συγκεκρυμένη ταινία δε μπορώ να πω ότι με τρέλανε κιόλας)
ΑπάντησηΔιαγραφή