Ξημερώματα δίχως χρώματα

Xθες, και μετά από μία έξοδο, αποφασίσαμε να μαζευτούμε σε'μένα για ταινία (-ες). Είμασταν Αριστοτέλους, δεν είχε κίνηση (αφού βρήκα και πάρκινγκ με τη μία), είχαμε πιει τα Αθήρια μας, οπότε όταν πήρε ο Ακης, περίπου 11, είχαμε ήδη σκυλοβαρεθεί. Κατά τη μία λοιπόν, (ναι, αυτή την απλή και συνηθισμένη ώρα μας την βάρεσε) έρχεται σπίτι με τον Γιάννη (άλλος φίλος) και αφού μιλάμε και λέμε τα νέα μας που είχαμε χαθεί τόσους μήνες, λέμε θα δούμε ταινίααααα...

Εγώ+κολλητή+ Άκης έχουμε δει τα πάντα όλα από θρίλερ. Τα πάντα όλα. Δεν υπάρχει κάτι που να μην έχουμε δει. Οποιος θέλει μπορώ να του προτείνω. Στο τέλος θα παραθέσω και λίστα με τις best επιλογές. Και παρότι θέλαμε να δούμε κι άλλο, ο Γιάννης ...ξέρετε, είναι απ'αυτούς τους ξενέρωτους που φοβούνται (αγόρι να σου πετύχει). Εγώ καθότι οικοδέσποινα, δεν παίρνω θέση επί του ζητήματος, περιμένω να συμφωνήσουν οι άλλοι. "Salt" να θέλει ο Γιάννης, "Silent Hill" να θέλει ο Ακης, "Resident Evil" ο Γιάννης, "Nightmare on Elm Street" o Aκης. Τεσπα, κατά τις 3 αποφασίσαμε ότι θα δούμε ένα θρίλερ και μία κωμωδία (το αποφάσισα εγώ γιατί ακούστηκαν τα ονόματα Τσάκωνας, Βέγγος και Ψάλτης, οπότε άρχισε το άσθμα μου).

Ξεκινήσαμε με το "House of Wax" (seen it twice) και μετά με το "The Hangover". Tελειώσαμε 7 το πρωί.Τι έχω να πω για το πρώτο έργο: Είναι από τα θρίλερ που δεν έχουν τρομαχτικά αηδιαστικές σκηνές (βλ. Hostel) αλλά δυστυχώς ούτε και την τρομαχτικη αγωνία (βλ. Saw 1 -και μόνο το 1-). Πάντως σε γενικές γραμμές, είναι καλό (για τα λιγουρια, να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε τις σέξυ σκηνές της Paris Hilton η οποία συμμετέχει) γιατί, ας το παραδεχτούμε, δεν παίζουν και πολλά θρίλερ με κερί, αν και έχω τις ενστάσεις μου με το θέμα αυτό και το κατά πόσο μερικές σκηνές "στέκουν". Τώρα θα μου πειτε, ε και τι έγινε, τι θέλεις να δεις δηλαδή, όσκαρ σεναρίου; Και θα'χετε δίκιο. Γενικά πάντως, είναι καλό. Αν είστε ψυχανώμαλοι όπως η δική μου παρέα, θα τη βρείτε.

Η κωμωδία ήταν καλούλα ( γα&^ το λεξιλόγιο μου) , αλλά είχε πολύ έντονη την αμερικανιά ρε γαμώτο. Δηλαδή την κλασική USA καφρίλα που δεν αντέχεται ώρες ώρες. Εβγαζε γέλιο όχι όμως με την έννοια του χιούμορ, αλλά αυτό το "βλέπω κάποιον να γλυστράει σε μπανανόφλουδα,πέφτει και γελάω". Δεν γελάς δηλαδή επειδή σκέφτεσαι κάτι αστείο, αλλά επειδή βλέπεις μια αστεία εικόνα (ελπίζω να το έθεσα σχετικά κατανοητά). Σκηνές με τίγρεις, κότες και γυμνούς Κινέζους που πετιούνται από το πορτ παγκάζ σε συνδυασμό με τις επαναλαμβανόμενες κλασικές ατάκες "dude" "cool" "fuck" είναι βαρετές όσο περνάει η ώρα. Και πάλι όμως θα είμαι επιεικής, γιατί μου άρεσε ο Αλαν από την παρέα, το άτομο τα έσπαγε. Υφος,ομιλία,ατάκες, όλα ήταν πολύ αστεία. Επειδή έχω δει το "The Beach" με τον Ντι Κάπριο, (όσοι την είδαν και μάλιστα σε σινεμά, καταλαβαίνουν τι εννοώ) υπάρχει πάντα η σύγκριση και δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να βρω χειρότερη από εκείνη, οπότε θα της δώσω 5 αστεράκια με άριστα το 11 (έτσι για να ξεχωρίζουμε).

Τώρα όσον αφορά τα θρίλερ,ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκετε, σας προτείνω να δείτε:

• "Hostel" εάν είστε τελείως ψυχάκηδες και τη βρίσκετε με τον σαδισμό/μαζοχισμό/αίματα μέχρι αηδίας/τένοντες που κρέμονται κτλ. (βασικά αν είστε σε αυτή τη μερίδα, σας φοβάμαι)
• "When a Stranger Calls" "The Orphan","The Strangers", "Τhe Ring", "the Grudge", "Joy ride", "The last house on the left","The unborn",εάν τη βρίσκετε με τα θρίλερ που έχουν τρελή αγωνία ,α και φυσικά το "Saw" (αλλά μόνο το 1,άντε και το 2, μετά μην κάνετε τον κόπο,την έχασαν τη μπάλα). Ειδικά στο 1, εάν βρείτε τον δολοφόνο, σας κερνάω ποτό ή και γεύμα άμα λάχει.
• Τέλος, εάν την βρίσκετε με αίμα και αγωνία προτείνω "Τhe Wrong Turn" (1 και 2 ), "|The Texas Chainsaw Massacre" (έκδοση του 2003), "30 Days of Night".

Τώρα που το σκέφτομαι θα κάνω ποστ με τα καλύτερα θριλερ κάποια στιγμή. Aυτά μου έρχονται τώρα πρόχειρα ως "καλά", ά και Halloween δείτε, κάνει καλό :).

Για Stephen King δεν σας λέω γιατί δεν γουστάρω να τα βλέπει κανένας άλλος αυτά. Είναι δικά μου!!!!!